Meleklerim

Bulutların arasına gizledim hayallerimi. Ama sadece yağmur dan sonra çıkan gökkuşağı öncesi bulutlarına.
Soğukluğunu hissederken, uzaklaştıkça yeryüzünden,
İçim kıpırdanmaya başlıyor heyecandan.
Kavuşabilme heyecanı sarıyor tüm bedenimi.
Onları yakalayabilmek, sıkıca sarabilmek hiç bırakmadan…
Yıllardır cebimde sakladığım umut meleklerimi salıveriyorum. Sessizce, benden önce gidiverip tutuversinler diye.
Birden kara bir bulut kaplıyor önümü .
Koskocaman cüssesiyle kapatıveriyor bulutlarımı .
Azat ettiğim meleklerim geri dönüveriyorlar tekrar ceplerime usulca.
Yok oluyor bulutlarım göremiyorum .
Sonra bir şimşek çakıyor aydınlatıyor etrafımı .
Seviniyorum.
Yine geliyor kara bulut koskocaman cüssesiyle.
Ve ağlamaya başlıyor bulutlarım.
Bende dönüveriyorum ait olduğumu düşünemediğim yeryüzüme usulca, tıpkı ceplerimde ki meleklerim gibi..